Η δηθεν άγνοια Κατίδη και οι κλώνοι της...

Ν

 

 

Με αφορμή το ναζιστικό χαιρετισμό του Κατίδη, η δημοσιογράφος και μέλος του Δ.Σ του ΠΣΑΤ Χριστίνα Αμερικάνου κατακεραυνώνει τον ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ και θυμάται τα λόγια του πατέρα της.

Σάββατο απόγευμα. Βλέπω το Βέροια – ΑΕΚ μαζί με την μικρή μου κόρη, 6 ετών. Το ματς έχει πάει στο 1-1 και αρχίζω να ανησυχώ. Η μικρή χασκογελάει. Δεν καταλαβαίνει το άγχος και την αγωνία μου. Λογικό. Μου λέει: «μαμά δεν πειράζει, παιχνίδι είναι. Κάποιος θα κερδίσει, κάποιος θα χάσει», Απαντώ: «Ναι, αγάπη μου. Αλλά αν χάσουμε σήμερα θα...........
υποβιβαστούμε. Δεν θα παίζουμε πια με τις καλές ομάδες.».

Η μικρή δεν δείχνει να καταλαβαίνει και πολλά, αλλά συμμερίζεται τον πόνο που. Κάποια στιγμή, η ΑΕΚ βγαίνει μπροστά, κάνει ευκαιρία και ο Κατίδης σκοράρει!

 

ΓΚΟΛ! Παίρνω αγκαλιά την μικρή και πανηγυρίζω. Εκείνη, γελάει! 

 

Ξαφνικά μου λέει: «Κοίτα μαμά, αυτό το παιδί χαιρετάει, όπως εκείνος ο κακός Γερμανός που μας είχες δείξει στην τηλεόραση. Εκείνος που φυλάκιζε και σκότωνε!Μαμά, είναι κακός αυτός; Είναι ναζί; Ετσι δεν μας το πες;»

 

Γυρίζω στην τηλεόραση! Βλέπω τον Κατίδη, να χαιρετάει ναζιστικά! Παγώνω! Λέω στην κόρη μου! «Αχ βρε Κατερίνα, όχι! Πως σου ρθε;... « και γυρίζω πλέον κανάλι προτού να τελειώσει το ματς...

 

Αρχίζουν τα τηλέφωνα... φίλοι, συνάδελφοι, γνωστοί: «το δες; Ειδες τι έκανε;» Απαντώ: «ναι ρε παιδιά, αλλά καθίστε να δούμε, μηπως ήθελε να κάνει κάτι άλλο»..

 

Η μικρή τα αντιλαμβάνεται: «Στο πα κι εγώ μαμά... αυτός ο παίκτης δεν είναι καλός. Είναι ναζί. Εγώ δεν τον θέλω».

 

Εξι ετών παιδί είχε καταλάβει το ναζιστικό χαιρετισμό του 20χρονου Γιώργου Κατίδη και είχε πανικοβληθεί. Εγώ παρόλ’ αυτά ήλπιζα ότι ο νεαρός παίκτης της ΑΕΚ κάτι άλλο ήθελε να κάνει. 

 

Λίγο αργότερα, διαβάζω τη «δικαιολογία» του: «Αφιέρωσα το γκολ στον Παυλή. Δεν είμαι ρατσιστής»... Τρικυμια εν κρανίω! Το ναζιστής το έκανε ρατσιστής, προφανώς γιατί με το λιγοστό μυαλό του και την ανύπαρκτη παιδεία του κρίνει ότι το «ναζιστής» είναι κακό επειδή υποθάλπτει το  «ρατσιστής». 

 

Είναι φανερό, το παιδί είναι χαζό! Είναι φανερό ότι έγινε ποδοσφαιριστής γιατί δεν θα μπορούσε να είναι τίποτε άλλο! Είναι φανερό ότι βρήκε και πολύ «γαμώ» τους ναζί και τις ψευτομαγκιές τους και θέλησε να τις υιοθετήσει! Προφανώς για να κάνει το κομμάτι του σε καμιά γκόμενα, ή σε κανά συγγενή εξίσου φασιστόμουτρο όπως κι αυτός. 

 

Είναι φανερό ότι ακόμα κι αν λέει αλήθεια: ότι δηλαδή δεν ήξερε τι σημαίνει ο χαιρετισμός αυτός, ο ίδιος είναι ένας πολίτης ΑΠΟΛΥΤΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ και ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΑ ΩΧΑΔΕΛΦΙΣΤΗΣ. 

 

Είναι φανερό ότι αγνοεί την ιστορία της φανέλας που φοράει και ότι δεν αξίζει την τιμή να φέρει τον «δικέφαλο». 

 

Ακόμα και αν δεχτούμε τη δικαιολογία του, η αμάθειά του, η ασχετοσύνη και η βλακεία του, τείνουν να είναι πιο εξοργιστικές από το να ήταν ναζιστής από άποψη. 

 

Για μένα μετράει το αποτέλεσμα λοιπόν... τι; Ότι αύριο μεθαύριο τα παιδάκια θα κάνουν παρόμοιους χαιρετισμούς και δεν θα μπορούν να αντιληφθούν τι συμβολίζει αυτή η κίνηση. Μόνο γι’ αυτό, ο νεαρός Κατίδης θα πρέπει να πάει σπίτι του! Η ΑΕΚ δεν έχει χώρο για απαίδευτους, ανιστόρητους και κακομαθημένους νεαρούς. Πόσο μάλλω όταν πρόκειται για άμπαλους, ατάλαντους και προβληματικούς χαρακτήρες. 

 

ΥΓ: Ο πατέρας μου, ο Γιώργος Αμερικάνος, κάποτε μου χε πει: «Όταν είμαστε μικρά παιδιά και οι γονείς μας είχαν έρθει πρόσφυγες από την Μικρά Ασία, εδώ στην Ελλάδα βρήκαμε καταφύγιο στην Κοκκινιά. Στην κατοχή οι Γερμανοί παίρνανε τους άνδρες της γειτονιάς μου μαζικά, και τους εκτελούσανε. Ο πατέρας μου μας περιέγραφε τις κτηνωδίες των ναζί και μας έλεγε: Μην ξεχάσετε πότε τι έκαναν στη χώρα σας! Ναζί είναι όσοι δεν σέβονται την ανθρώπινη ζωή. Ναζί ήταν και οι Τούρκοι... Διάλεξα την ΑΕΚ για να θυμάμαι τις χαμένες πατρίδες και τους... ναζί! Για μένα η ΑΕΚ ήταν η χαμένη πατρίδα μου και η απάντηση στους κάθε είδους ναζί, ότι μέσα μας ζει πάντα η καταγωγή μας». Ετσι για μένα όποιος φοράει τη φανέλα της ΑΕΚ και δεν γνωρίζει την ιστορία της, δεν είναι άξιος να φέρει το σύμβολό της....» 

 

Της Χριστίνας Αμερικάνου