ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ: ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΘΕΙΣΑΣ ΦΟΥΣΚΑΣ...

Ν

 

Όταν η μετοχή ενός οποιουδήποτε επιχειρηματικού ομίλου χάνει αμέσως μετά από αύξηση μετοχικού κεφαλαίου το 50% της αξίας της και μάλιστα όταν η αύξηση έχει στεφθεί με απόλυτη επιτυχία, τότε...
δικαίως η επενδυτική κοινότητα μπορεί να μίλα για μια ακόμη χρηματιστηριακή φούσκα. Χαρακτηρισμός που παρεμπιπτόντως είναι εννοιολογικά κοινός παγκοσμίως. Και φυσικά είναι μάλλον περιττό να αναλυθεί το γιατί τέτοια «περιστατικά» βρίσκονται αυτομάτως αλλά και «αυτεπάγγελτα» στο μικροσκόπιο των εποπτικών αρχών, έργο και αρμοδιότητα των οποίων δεν είναι τίποτα άλλο από την προστασία των επενδυτών.
Για να πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή και με όσο πιο απλά λόγια γίνεται, η κορυφαία μετοχή του Ελληνικού Χρηματιστήριου-δηλαδή της Εθνικής Τράπεζας-χάνει στις τελευταίες μόνο συνεδριάσεις περίπου το............. 
μισό της αξίας της. Όπως το αυτό ισχύει μοιραία και για τις μετοχές που πρόεκυψαν από την πρόσφατη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της ΕΤΕ με τίμημα 4,29 ευρώ. Με την επισήμανση πως στο Χρηματιστήριο η τιμή διαμορφώνετε χαμηλότερα από τα 2,5 ευρώ.
Όσον αφορά τη παράμετρο των warrants τα οποία απέκτησαν οι επενδυτές που συμμετείχαν στην ΑΜΚ, αυτά σίγουρα εμπεριέχουν μια αξία, έχασαν ωστόσο ήδη με την σειρά του πάνω από το 80% της τιμής εισαγωγής τους κατά την πρώτη μέρα που τέθηκαν σε διαπραγμάτευση.

Γιατί λοιπόν φτάσαμε ως εδώ και κυρίως με ποια λογική η συντριπτική πλειοψηφία των μετόχων της Εθνικής (παλαιών και νέων) σπεύδουν να ξεπουλήσουν μετοχές που πλήρωσαν προσφάτως 100% ακριβότερα από τα τρέχοντα επίπεδα διαπραγμάτευσης;
Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος πως πράγματι τα δεδομένα της Εθνικής δεν δικαιολογούσαν μια αποτίμηση της τράπεζας στο διπλάσιο του Ευρωπαϊκού μέσου όρου και σημειωτέον όταν τα μεγαθήρια του χρηματοπιστωτικού συστήματος της ΕΕ αποτιμώνται σήμερα ακόμα και χαμηλότερα από το μέσο ορο.
Συνεπώς και υπό την συγκεκριμένη οπτική γωνία, μια δίκαιη και εναρμονισμένη με τα διεθνή χρηματιστηριακά δεδομένα αποτίμηση της μετοχής βρίσκεται όντος στην περιοχή των 2,2 ευρώ. Δηλαδή εκεί που πλέον την αποτιμά το Ελληνικό Χρηματιστήριο.

Άρα όταν οι άνθρωποι της Εθνικής εκπόνησαν την μελέτη της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου και όρισαν τα δεδομένα έτσι ώστε να ενισχυθεί κεφαλαιακά ο Όμιλος τόσο από ιδιώτες μετόχους όσο από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) με σκοπό να διατηρηθεί ο ιδιωτικός χαρακτήρας, είτε δεν έλαβαν υπόψη τους τα στοιχεία, είτε θεωρούσαν πως οι επενδυτές δεν θα λάβουν υπόψη τους την λογική της οικονομικής ανάλυσης αλλά θα κινηθούν υπό το «πατριωτικό αίσθημα».
Στο σημείο αυτό έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να θυμίσουμε πως η ανάδειξη της επιτυχίας της ΑΜΚ της Εθνικής σε «πατριωτικό καθήκον» υποστηρίχτηκε μέχρι και από τον Έλληνα Πρωθυπουργό.

Το κατά πόσο τώρα η συγκεκριμένη επικοινωνιακή πρακτική εμπίπτει στις διατάξεις περί «παραπλάνησης του επενδυτικού κοινού» και με ότι κάτι τέτοιο συνεπάγεται, είναι ένα ζήτημα. Πάντως ο κ. Αλέξανδρος Τουρκολιάς στην τελευταία από τις πολλές επιστολές προς τους μετόχους της Τράπεζας, έσπευσε να τονίσει (στην δεύτερη παράγραφο από το τέλος) πως «…η απόφαση είναι δική σας και πρέπει να ληφθεί μόνον μετά την συνεκτίμηση όλων των παραμέτρων και κατόπιν μελέτης του εγκεκριμένου Ενημερωτικού δελτίου…».
Σε κάθε περίπτωση βέβαια, η διοίκηση της Εθνικής πέτυχε τον στόχο και με το παραπάνω, δεδομένου ότι τα κεφάλαια που συγκεντρώθηκαν ήταν περισσότερα από τα απαιτούμενα και διαμορφώθηκαν στο 1,1 δις. ευρώ περίπου. Καταφέρνοντας την επίτευξη του «πατριωτικού στόχου»…
Εκ του οποίου 1,1 δισ. ευρώ τα 550 εκατ. ήδη έχουν εξανεμίσει. Και εδώ έρχεται ο έτερος προβληματισμός της αγοράς που έχει να κάνει με το πώς οι Έλληνες την ώρα που δεν μπορούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες (και αυτό αφορά και τους επιχειρηματίες πελάτες της τράπεζας που συνέδραμαν στην αύξηση) ήταν πρόθυμοι να τοποθετήσουν ένα τέτοιο ποσό.
Αλλά αυτός ο προβληματισμός όπως όλα δείχνουν θα αποτελέσει ένα επίσης ενδιαφέρον «case study»
Αντώνης Τάντουλος
Δ/ντης sbctv