Φοβού τους πολλαπλασιαστές

 

 

Φοβού τους πολλαπλασιαστές

Έτσι λοιπόν, λύθηκε το μυστήριο γιατί δεν έβγαιναν τα νούμερα των σχεδίων δημοσιονομικής προσαρμογής (για τους φίλους «μνημόνια»). Αυτός ο πολλαπλασιαστής, ήταν τελικά λανθασμένος και γι’ αυτό δεν έβγαιναν οι πράξεις. Τι συνέβη; Απλά, για κάθε γραμμάτιο λιτότητας αντί για μισό είχαμε ενάμιση γραμμάριο ύφεση μέχρι που στο τέλος μείναμε πετσί και κόκκαλο, σαν το συμπαθές τετράποδο του Χότζα που «πάνω που το έμαθε να μην τρώει ψόφησε». Αυτό είναι και το στοίχημα σήμερα. Αν η κοινωνία θα αντέξει στην πείνα μέχρι να φτάσουμε στον ..... ''αναπτυξιακό'' σανό.
Λέγεται μάλιστα στους διαδρόμους του ΔΝΤ, ότι το στέλεχος που ανακάλυψε το πρόβλημα με τον λανθασμένο συντελεστή, εμπνεύστηκε τη λύση, παρακολουθώντας μια γάτα που κυνηγούσε την ουρά της. Οι ίδιες φήμες μάλιστα λένε, ότι το ίδιο στέλεχος δεν ήταν η πρώτη φορά που είχε παρόμοια έμπνευση. Είχε προσπαθήσει λίγο παλιότερα να φέρει το πρόγραμμα σε λογαριασμό, εφαρμόζοντας την επιμήκυνση, αφού θεώρησε ότι η αιτία ήταν το μικρό μέγεθος της ουράς της γάτας.
Φυσικά, αυτό δε σημαίνει ότι η κατεύθυνση προς τον εξορθολογισμό και την εξυγίανση είναι λάθος, απλά σημαίνει ότι μάλλον υπήρχε και καλύτερος δρόμος από το χωματόδρομο που βρισκόμαστε τώρα. Δε βαριέστε, ουδείς...άσφαλτος!
Στο βάθος πάντως φαίνεται νέο κούρεμα, που θα συμπέσει κοντά στις Γερμανικές εκλογές. Το θέμα δεν είναι μόνο πολιτικό, αλλά περισσότερο οικονομικό αφού ο δρόμος προς το κουρείο θα σχεδιαστεί από Γερμανικά χέρια με ενδιάμεσους σταθμούς, την Eνέργεια και τις Tράπεζες που θα παίξουν το ρόλο του απαραίτητου αντιτίμου. There ain’t no such thing as a free lunch

Mobilius Telecomicus